درووود بر جی تیم بزرگ
هر کاری که دارید میکنید برای چند لحظه متوقفش کنید و به این چیزایی که میخوام بگم دقت کنید.
خب...خیلی سریع میخوام در مورد زندگی کردن به عنوان یک "التیام دهنده" صحبت کنم.
هرجایی که میریم مردمی هستنن که محتاج اند.ممکنه تو ظاهر لبخند بزنن اما از درون زجر میکشن. همه ما سرمون شلوغه... اما خدا روی ما حساب کرده که بریم سمت دیگران و هرجا که میریم با خودمون شفا و التیام ببریم.
وقتی یه نفر رو میبینید که شکست خورده و شما میرید و تشویقش میکنید، به یه " شفا دهنده" تبدیل میشید. در واقع رحمت خدا رو به اونا میبخشید.
وقتی به یه دوستی که نا امید شده زنگ میزنی و میگی: هی... من به تو فکر میکردم. میدونم روزای خوبی در پیشه، در واقع داروی شفا بخشی به اونا دادید.
میتونه یه چیز خیلی ساده باشه، میتونه یه لبخند به غریبه باشه که شما حتی اون رو نمیشناسید. شاید چیز بزرگی از نظر شما نباشه ولی شما تبدیل به یک "التیام دهنده" میشید. لبخند شما به اونا میگه: تو مهم هستی و من بهت اهمیت میدم.
اطراف ما آدمایی هستن که با مشکلاتی مثل مشکلات خانوادگی، سلامتی، طرد شدن، تنهایی، رویاهای از دست رفته، اعتماد به نفس پایین و.. دست و پنجه نرم میکنن. شما نمی دونید چی ها کشیدن. خدا میخواد درد اونا رو درمان کنه ولی از انسان ها استفاده میکنه.
پیام من اینه که "شما" هم میتونید به یه "التیام دهنده" تبدیل بشید.
چند وقت پیش یه نفر تو یه جای شلوغ جلوی من رو گرفت که لباس خیلی شیکی پوشیده بود. انگار پادشاه کل دنیا بود. اما پشت این ظاهر خوب دردهای زیادی داشت. تازه از همسرش جدا شده بود و خیلی نا امید بود. میگفت من دیگه دلیلی واسه زندگی کردن ندارم. مثل یه بچه گریه و زاری میکرد. لباسم از گریه ش خیس شده بود...
من اون لحظه تمام جواب ها رو نداشتم. نمیتونستم همه چی رو درست کنم. اونم تو یه جای شلوغ و تو 2 دقیقه... اما میتونستم یکم مرهم "التیام بخش" بهش بدم. میتونستم چند تا کلمه امید بخش بهش بدم. من این جمله ها رو بهش گفتم: خدا تو رو فراموش نکرده و حواسش بهت هست. ملاقات ما اینجا تصادفی نیست. این روش خداست که بهت بگه همه چی رو به راه میشه. و بعد از چند لحظه حالش خیلی بهتر شد...میدونید، اشکهاش که شونه من رو خیس کرده بود واسم مثل مدال افتخار بود.
"وقتی به مردم صدمه دیده کمک میکنید از هر زمان دیگه ای بیشتر شبیه خدا می شید"
یکی از وظایف ما تو زندگی اینه که کمک کنیم تا اشک ها پاک بشن. کمک کنیم تا زندگی مردم تغییر کنه. به بقیه شادی و امید بدیم.
شما حواستون به نیازهای اطرافیانتون هست؟؟؟دوستان،خانواده،همکارا،همسایه و...؟
خیلی وقتها آدمایی به ظاهر عالی زندگی سختی دارن. درگیر شدن. نمی دونن چیکار باید بکنن. برید سمتشون و یه "التیام دهنده" باشید. برای پاک کردن اشک ها وقت بذارید.
دوستان وظیفه ما این نیست که قضاوت کنیم. وظیفه ما این نیست که بفهمیم اونا لیاقتش رو دارن یا نه.کی درسته یا کی غلطه. وظیفه ما اینه که دست افتاده ای رو بگیریم و بلند کنیم. شکسته رو ترمیم کنیم و آسیب دیده رو التیام بدیم.
بعضی اوقات انقدر روی اهداف و رویاهای خودمون تمرکز میکنیم که نیاز های آدم های اطراف خودمون رو اصلا نمیبینیم. ما به فکر اینیم که چطوری میتونیم به معجزه خودمون تبدیل بشیم. اما من یه چیز مهم تر یاد گرفتم. "من میتونم معجزه یه نفر دیگه باشم".
قدرت شفا تو دستای شماست. قدرت التیام تو صدای شماست. شما مخزنی هستیی که از خدا پر شده. همین الان شما پر از دلگرمی هستید. پر از رحمت... پر از التیام و شفا... هرجایی که میری باید لطف مرحمت خدا رو پخش کنیم... ممکنه یه اشتباهایی داشته باشیم ولی من بهتون میگم لطف و مرحمت خدا از هر اشتباهی که انجام دادیم بزرگتره. ممکنه سال های زیادی کارهای اشتباه زیادی انجام داده باشیم و راه های اشتباهی رفته باشیم، اما من بهتون میگم مطمئنم خدا راه هایی داره که هرکسی رو به هدفش برسونه.
باید یاد بگیریم تا برای اهمیت دادن زمان بگذاریم. به چیزی که مردم میگن گوش کنیم. فقط ظاهر رو نبینیم.
اون شخصی که تو محل کارتون وقتی میبینی شکسته و نا امید شده، نگید مشکلهاشون واسه خودشه. امروز رفتار دوستانه نداشت و منم باهاش حرف نمیزنم. نه... برگردید. این نگرش رو داشته باشید که من چیزی دارم که اونا نیاز دارن. من یک "التیام دهنده" هستم. من به اونا امید میدم. روحشون رو بلند میکنم...
و این سبک زندگی به عنوان یک التیام دهنده و شفا دهنده ست.
چند وقت پیش رفته بودم فروشگاه و حدود 8-9 نفر تو صف جلوی من منتظرپرداخت قبض به صندوق بودن. خانمی که اونجا کار میکرد خیلی کند بود. وسایل رو خیلی آهسته برمیداشت و قیمت میزد. ما باید خیلی صبر میکردیم. اشتباه محاسباتی میکرد. سرپرست میومد و درستش میکرد. اعصاب مردم جلوی من خیلی خرد شده بود. وقتی نوبتشون میشد خیلی بد برخورد میکردن. سرد و عصبی...حتی بعضی هاشون بهش بی احترامی میکردن. اما اونم داشت تمام تلاششو میکرد. فقط اعصابش خرد بود و هیچ چیز اونجوری که میخواست نبود. اون لحظه من باید تصمیمی می گرفتم.
"من میخوام قسمتی از مشکل باشم یا راه حل"؟؟؟
منم میخوام مثل بقیه اعصاب خردی بیشتری بهش بدم و زندگیش رو سخت تر کنم؟ یا میخوام مثل یه التیام بخش زندگی کنم؟
وقتی رسیدم اونجا لبخند بزرگی زدم و گفتم میدونی چیه؟ من فکر میکنم تو داری کارت رو عالی انجام میدی. این مردم صبرشون کمه. اما اجازه نده این موضوع آزارت بده من میدونم تو داری تمام تلاشتو میکنی.
اون شروع کرد به گریه کردن. با خودم گفتم خدایا الان دقیقا چیکار کردم؟ صف طولانی بود ولی الان دیگه خیلی طولانی ترشده بود. گفتم مشکل چیه؟ گفت پسر کوچیکم تو بیمارستانه. من انقدر نگرانم که نمی تونم روی کاری تمرکز کنم.
دوستان، معمولا وقتی کسی روبه راه نیست دلیلی داره. این که نگرانی و اعصاب خردی دارن دلیلی داره. ما نمی تونیم ببینیم پشت صحنه چه خبره. اونا تمام تلاششون رو میکنن که سرپا بمونن. دیگه نیازی نیست یه مشکل به مشکلشون اضافه کنیم. من یاد گرفتم خدا مردم رو از روی قصد و با هدف در مسیر ما قرار میده تا اونا رو به سمت سعادت هدایت کنیم. اون شخصی که شما میشناسیدش و اعتیاد داره اونجا نیست که شما ازش انتقاد کنید. خدا اون ها رو سر راه شما قرار داده که با کمک شما مشکلشون رو حل کنن. اون همسایه ای که تو لاک خودش فرو رفته...به جای اینکه بگی من بهش هشدار داده بودم، تقصیر خودشه. هر بلایی سرش بیاد حقشه. این رو بدون به خاطر هدفی تو زندگی شماست و خدا میخواد تا شما کمک کنید تا اون از این وضعیت بیرون بیاد. خدا روی شما حساب کرده که صدای دلگرمی و امیدواری باشید نه سرزنش و انتقاد.
یک زبان ملایم و مهربان میتونه التیام بخش باشه.
اتفاق شگفت انگیزی میفته وقتی به کسی میگید: همه چیز درست میشه. از پسش برمیای. روزای خوبی تو راهه.
همونجا کنار صندوق، وسط فروشگاه ازش خواستم باهم شکرگذاری کنیم. با هم دعا کردیم و حالا صف طولانی تر شده بود. سرپرست فروش اومد و وقتی دید که اون خانم داره گریه میکنه به من یه جوری نگاه کرد و گفت با کارمند من چیکار کردی؟
خانم گفت: نه مشکلی نیست. من سالها بوده که همچین آرامشی رو احساس نکرده بودم.
اتفاقی که افتاد این بود. من معجزه یه نفر دیگه شدم... وقتی پیش کسایی میرید که محتاجند و با اونا مهربان برخورد میکنید. شما درحال دانه کاشتن هستید که خدا بعدا همین کار رو واسه شما انجام میده. وقتی خودتون اشتباه میکنید، یا بچه یا نوه شما اشتباه میکنه و احتیاج به کمک هست، به خاطر این که شما به عنوان یک "التیام دهنده" زندگی کردید، خدا اطمینان میده که همیشه یکی برای شما و آنها باشه...
دوستان صداهای سرزنش کننده همین الان به اندازه کافی وجود داره. افراد انتقدادگر و ایرادگیر به اندازه کافی وجود داره. نگرش ما باید اینطوری باشه که " من به عنوان یک التیام دهنده زندگی میکنم" من به دنبال کسی نمی گردم که تحت فشاره تا فشار بیشتری بهش بیارم. من به دنبال کسی هستم که زمین خورده تا بتونم از زمین بلندش کنم. کسی که صدمه دیده،اشتباهی کرده،روحیه ش پایینه و... . دنبال همچین افرادی هستم که اونا رو به رستگاری برگردونم و بهشون کمک کنم. وقتی به مردم کمک میکنید، به خطاکار رحم میکنید.به نا امید امید میدید، وقتی مردم رو به بالا میکشید در حالی که بعضی ها اوناروبه پایین هل میدن، به طور خاصی روی قلب خدا تاثیر میذارید.
وقتی تلاش میکنید به بنده خدا کمک کنید، اشک هاشون رو پاک کنید، دست افتاده ای رو بگیرید،مرهم التیام بخش بهشون بدید، و در کل به دیگران زندگی و امید بدید. وقتی به این روش زندگی میکنید... به هیچ وجه لطف و رحمت خدا در زندگی شما تمام نمیشه.
اینا صحبت های یه روحانی بزرگ در دنیاست که به نظرم معنای واقعی انسانیت رو میرسونه. و تو تمام ادیان وآیین ها هم انسان به همین موضوع ها دعوت شده...مهم نیست که بقیه این کار رو انجام میدن یا نه. یا خیلی ها رعایت نمیکنن. مردم هم دیگه رو مسخره میکنن. به هم ظلم میکنن. یا اینجا ایرانه بابا و هیچی درست نمیشه و هزارتا حرف دیگه...
مهم اینه که من میخوام چیکار کنم و چه تاثیری رو بقیه بذارم؟
چند لحظه صبر کنید... زندگی به عنوان یک التیام دهنده شما رو یاد چی میندازه؟
کسی که زندگی بقیه رو عوض میکنه. به بقیه امید میده. راه پول در آوردن و حتی راه پول خرج کردن رو یاد میده. احساس لذت و اعتماد به نفس رو بین افراد ایجاد میکنه. راه سعادت و ثروت و خوشبختی رو نشون میده.
آقایووووون.خانوماااااا. معرفی میکنم. یه جی تیمی واقعی...
اگه شما هم نسبت به مکتب جی تیم همچین احساسی داری و جی تیم خودت رو اینطوری میسازی بهت تبریک میگم. به دنیای ما خوش اومدی...
فرض کنید شما بی نهایت از یه شربتی دارید که با اون میتونید کلا هر فقری رو ریشه کن کنید. چیکارش میکنید؟ نگهش میدارید پیش خودتون یا اونو به بقیه هم میدید؟
نوش داروی بیماری فقر (چه فرهنگی یا مالی و...) دست ماست. اینکه روی زندگی میلیون ها نفر تاثیر بذارم و باعث بشم زندگی بهتری داشته باشن رسالت منه.
رسالت ما نجات دادن زندگی انسان هاست...
یادتون باشه کار ما قضاوت کردن نیست که فلانی بده یا خوبه. فلانی لیاقت یه زندگی خوب رو داره یا نداره. کار ما اینه که به عنوان یک التیام دهنده این دارو رو تجویز کنیم.
کلی انسان مونده تو دنیا که نیاز به این دارو داره... این داروی شفابخش رو از بقیه دریغ نکنید.
با تشکر از دایرکت عزیزم اقای هومن پورنصراله بابت این متن عالی.....
میدونستید ما جی تیمی ها تو دنیا تکیم؟نمونه نداریم......
باهم دنیارو از آرم جی تیم پر میکنیم.......
