«بله» گفتن به همه چیز، راهی به سوی بدبخت شدن است.
کمک کردن به دیگران مهم است، اما اگر به معنای فدا کردن زمان استراحت، رشد و پیشرفت «خودتان» باشد، به مرور زمان تهی میشوید و دیگر چیزی برای عرضه به دیگران نخواهید داشت.
همیشه نمیتوان موافق همه چیز بود، اگر اینگونه رفتار کنید، راه را باز میگذارید تا دیگران از شما سوءاستفاده کنند. باید حد و مرزهای روشنی را تعیین کنید تا جلوی این کار را بگیرید.
7⃣ آنها نه فقط برای نیازهای مادی، بلکه برای تجربه نیز هزینه میکنند
ارزش مادی ماشینِ مدل بالایی که تازه خریدید، به محض بیرون آمدن از پارکینگ کم میشود. حالا این را با تجربه مقایسه کنید. تجربهها خاطراتی هستند که تا آخر عمر با شما میمانند.
شادترین آدمها ترجیح میدهند به جای خریدن تلویزیونِ صفحهتختی که بهندرت از آن استفاده میکنند، کوله پشتیشان را بردارند و دور آسیا سفر کنند. به گفتهی مارک چِرنوف از وبسایت marcandangel:
«هزینه کردن برای تجربه ما را به دو دلیل مهم خوشحالتر میکند: ۱. وقتی تجربیات بزرگ را به خاطر میآوریم، به مرور زمان در ذهنمان صیقل میخورند و به ارزششان افزوده میشود. ۲. تجربیات اغلب رویدادهایی اجتماعی هستند که ما را از خانه بیرون میکشند و به تعامل با دیگران وادار میکنند.»
مقاله مرتبط: چرا علم می گوید تمام پولتان را خرج سفر کنید؟
8⃣ بیش آنکه گیرنده باشند، بخشندهاند
از آنجا که آدمهای شاد توانایی پیدا کردن فرصتها را در هر موقعیتی دارند، هر زمان که بتوانند به دیگران کمک میکنند.
آنها از جمعآوری کمکهای مالی برای یک خیریه و پول دادن به نوازندهی مستعدی که کنار ایستگاه مترو نوازندگی میکند، گرفته تا وقت گذاشتن برای گمشدهای که دنبال آدرسی میگردد، همواره به دنبال کمک رساندن به دیگران هستند.
شاید عجیب به نظر برسد، اما استنباط آدمهای شاد این است که برای شاد کردن خودشان است که به دیگران کمک میکنند.
9⃣ آنها از سختی نمیترسند
به گفتهی پیتر کرامر (Peter Kramer) روانشناس، انعطافپذیری معجونِ ضدافسردگی است. آدمهای شاد میدانند چگونه پس از هر شکست، دوباره تلاش کنند. انعطافپذیری مانند محافظی در برابر سختیهای اجتنابناپذیر زندگی است که انسانها مجبور به رویارویی با آنها هستند. به قول یک ضربالمثل ژاپنی: «هفتبار هم زمین خوردی، برای بار هشتم بایست.»
تلاش، نشانهی پیشرفت است و آدمهای شاد با این باور زندگی میکنند. چرا؟ چون پاداش پیشرفت، بسیار بیشتر از زحمتی است که در راه رسیدن به آن متحمل میشوند.
🔟 آنها دست از یادگیری برنمیدارند
«بزرگ ترین دشمن دانایی، نادانی نیست، بلکه توهم دانا بودن است» استیون هاکینگ
استیون هاکینگ، علیرغم بیماری ALS (بیماری نورونهای حرکتی) به اکتشافات علمی مهمی دست یافت. افزون بر این، با وجود از دست رفتنِ تدریجی توانِ تکلم، یافتههای علمیاش را پس از بیماری نیز، با استفاده از صدای رباتیک، به گوش جهانیان رسانده است. همهی آدمهای شاد، مانند استیون هاکینگ، یک وجه مشترک دارند، آنها تمام عمر در حال یادگیری هستند، مدام کتابهای جدید میخوانند، فرهنگهای دیگر را مطالعه میکنند و زبانهای جدید میآموزند. برای آنها عادت به یادگیری، یک فرآیند روبهرشد دائمی است، چون بدون آن زندگی معنایی ندارد.




